13. Poprzeczna, Małgorzata Gutowska-Adamczyk-recenzja

                                            



''13. Poprzeczna'', Małgorzata Gutowska-Adamczyk, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 296 stron


  Czytając tę książkę pierwszy raz miałam styczność z twórczością  Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk, ale po skończeniu tej powieści od razu zapragnęłam przeczytać inne jej książki. Jednak zanim to nastąpi, chciałabym podzielić się z Wami moimi przemyśleniami nad tą powieścią.

  ''13. Poprzeczna'' opowiada historię trzech gimnazjalistek, które mimo tego, że chodzą do jednej klasy, prawie wcale się nie znają. Każda z nich jest inna i pochodzą z różnych światów. Zosia to świetna uczennica i jednocześnie typowa ''szara myszka'', cały czas działa pod presją ambitnych rodziców , którzy pragną tego, by dziewczyna podobnie jak oni została lekarzem. Totalnym przeciwieństwem Zosi jest Klaudia, dla której liczą się tylko imprezy. Jest jeszcze Agata, która po tym, jak jej matka po śmierci swojego męża związała się z innym mężczyzną, zaczęła ubierać się na czarno, przefarbowała włosy na ten sam kolor i zaczęła sprawiać w szkole kłopoty. Dziewczyna jest bardzo mroczna i od jakiegoś czasu ma dziwne sny, w których główną rolę odgrywa tajemnicza blondynka.

   Dziewczyny bliżej poznają się podczas klasowej wycieczki, ponieważ zostały przydzielone do jednego pokoju, w którym na zakończenie wycieczki zorganizowano małą imprezę. Na ich nieszczęście, ktoś zostawił pod łóżkiem opakowanie po papierosach, przez co dziewczyny zostały ukarane.
 
  Ich karą miało być odwiedzanie i czytanie książek dziewczynie w ich wieku o imieniu Magda, która zapadła w śpiączkę, a czytanie jej miało być częścią terapii. Okazało się, że dziewczyna wprowadziła się do domu na przeciwko Agaty, która zaintrygowana obserwowała jej miejsce zamieszkania. Co więcej, Magda okazała się tajemniczą dziewczyną z jej snu.

 Powieść ''13. Poprzeczna'' była bardzo interesującą lekturą. Czytało się ją bardzo szybko, ponieważ oprócz wątku o tajemniczej Magdzie było kilka historii pobocznych, opowiadających o nastoletnich miłościach, przyjaźniach i rozterkach. Niewątpliwym plusem powieści jest to, że przyjaźń głównych bohaterek rozwija się stopniowo i mimo tego, że mają one zupełnie inne charaktery to jest między nimi jest nić porozumienia.

  Co do wyglądu książki, to nie jestem przekonana co do tych postaci na okładce, które po prostu mi się nie podobają. Jednak cała reszta jest wykonana w bardzo fajny sposób. Szczególnie spodobały mi się fragmenty książki, którą dziewczyny czytały Magdzie.
  Ogólna ocena: 7/10